İtilaf Devletleri’ni Çanakkale Boğazı’nda bozguna uğratan Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarının tarihi zaferinin üzerinden 110 yıl geçti. Türk ordusu ve halkının ortak fedakarlık ve özverisiyle kazanılan Gelibolu Cephesi’ndeki büyük zafer, "Çanakkale Geçilmez" sözleriyle hafızalara kazındı. Geçen yıllara rağmen Çanakkale Zaferi’nin coşkusu Türkiye’nin dört bir yanında ilk günkü gibi anılmaya devam ediyor. Bu önemli günü şiirlerle ve anma törenleriyle kutlayacak olan öğrenciler ise en güzel ve anlamlı Çanakkale Zaferi şiirlerini merak ediyor.
En anlamlı, coşkulu, duygusal, uzun ve kısa Çanakkale Destanı şiirleri
Türkiye Cumhuriyeti tarihinin dönüm noktaları arasında yer alan Çanakkale Zaferi’ni anmak için en güzel ve anlamlı şiirlerden bazılarını sizler için derledik. İşte Çanakkale Zaferi’nin 110. yıldönümüne özel şiirler:
Çanakkale Destanı
Vurulup düşerken toprağa yiğitler,
Kanıyla sulandı yedi düvel yer,
Gök kubbe inledi, yankılandı yer,
Geçilmez dedik ya, geçilmez bu yer!
Dağlar inledi yiğit sesinden,
Çelik zırh eridi Mehmet’in elinden,
Göz göze düşmanla ölüm çizgisinde,
Vatan dedi yiğit, vuruldu sinede.
Bir Destandır Çanakkale
Dalgalandı bayrak, coştu yürekler,
Can verdi Mehmetler, yükseldi ülküler,
Kınalı kuzular, vatan toprağında,
Sonsuz bir destandır, Çanakkale anında.
Mehmetçiğin Andı
Kimi dağda, kimi denizde,
Mehmetçiğin andı yazılı dizde,
Düşmana baş eğmeyen başlar,
Çanakkale’de şehit olur da susmazlar.
Kanla Yazılan Tarih
Gök kubbe şahitti destana,
Mehmetçik koştu ölüme yana yana,
Siperden sipere yükseldi sesler,
Bu toprakta bitmez vatan sevgiler.
Çanakkale Geçilmez
Bir yanımda deniz, bir yanımda dağ,
Savaşın en kızılında korkusuz bağ,
Göklerden yağarken kurşunla ateş,
Çanakkale geçilmez, bu sevda bitmez!
Kınalı Mehmet
Saçında kına, yüreğinde ateş,
Vatan borcu için gözde son güneş,
Kınalı kuzular düştü toprağa,
Emanet kaldı sevda, vatana armağan.
Asla Unutulmaz
Her mart ayında hüzünle dolar kalp,
O yüce zaferi yaşar yürekten halk,
Şehitlerimizin adı altın harflerle,
Tarih sayfasında unutulmaz asla, bir daha.
Son Nefeste Vatan
Vatan için vurulmuş göğüslerde,
Al bayrağa sarılı sessiz nöbetlerde,
Son nefeste bile “Vatan!” dedi yiğit,
Göğe yükseldi ruhu, göklerden seyirtti.